بحبك .. بس مش قايله

بحب أكتب عليك دايما

بس مش بعرف اعبر عن كل الحاجات

احاسيس متناقضة كتير

دايما على بالى و بحاول انساك

و "مقدرش انساك"

ساعات بحس انك ملاك

وساعات بحس انك بشر زينا عادى

فيك حاجات مش فى حد إلا فيك

و فيك حاجات موجودة ف كل الناس

بس انت عندى غيرهم كلهم

ساعات بتضايق من فضولك

و كتير نفسى تسألنى عن حاجات

بحب أهزر معاك

و ساعات بضحك مجاملة

بخاف ساعات لتقول عليا هبلة

معايا على طول

و ف نفس الوقت بعيد

وساعات أسأل نفسى انت عايز منى ايه

و ارجع اراجع نفسى

وانا نفسى ماعرفش انا عايزة منك ايه

بحب فيك حاجات كتير

و بتنرفز منك ساعات

بحب دايما اثبتلك حبى

و كتير بثبت اللامبالاة

خليتنى بمشى ف الشارع أكلم نفسى

و لما اجى اكلمك ماعرفش اقولك ايه

انا اتجننت و انت السبب

و ف نفس الوقت برضه مش عارفه لييه

ارجع تانى اقول يا رب

و اقول اذا اردت شيئا بقوة اطلق سراحه

و ألاقيك بترجعلى تانى

بس مابتقولش حاجة

مش فاهمة حاجة

ولا فاهماك

بحبك كتير

و بخاف اوقات

و مش هاقولك بحبك

غير لما اتطمن

و اصدق انى هاقدر اعيش

كل اللى باقى من عمرى مستحملاك

المهم

بحبك .. بس مش قايله

??!!

عجبت لك يا زمن .. أنا لا أسبك ولا ألعنك .. فقط أحس بحاله من الاندهاش و التعجب المصحوب بتساؤلات عديدة .. لا أجد لها إجابة سوى بالهروب منها

من انا ؟ و لم اتيت ؟ و كيف سانتهى و متى ؟ .... كلها أسئلة فلسفية قتلها الناس بحثا .. ولكنى لا أبحث عن الفلسفة هنا بقدر ما ابحث عن ذاتى .. و ربما هذه هى الفلسفة التى لم أفهمها ابدا بحياتى

و عندما أسأل نفسى .. إلى متى سأظل أهرب و اجرى بعيدا كلما حاول أحد الاقتراب و مساعدتى ..فلا أجد اجابه سوى الجنون و التناقض الشديد

وقتها فقط احس بالملل فألجأ إلى النوم .. لعلى أجد فى الأحلام سلوى و أحقق فيها ما لم استطع تحقيقه فى صحوى

عارف

عارف انا نفسى فى ايه ؟ انا نفسى ف بيت بيطل عليك

انا نفسى نفضل على طول سوا .. بتوحشنى دايما و انت بعيد و حتى لو شفتك كل يوم .. مش عايزة اسيبك ابدا

تبقى انت الشارع و الناس .. تبقى انت الصاحب و الجار
تبقى انت الشمساية اللى بتطلع كل نهار

انت كل حاجة فى الدنيا .. انت كل صحابى و حبايبى .. و انت الأمل اللى بعيش بيه و انت النور و الفرحة اللى ف قلبى

زى البنات .. من صغرى برسم بيت معاك

بحلم بيك من زمان أوى أوى .. بحبك و بحب كل حاجة فيك .. و بحب نفسى كل ماتحبنى أكتر

قلبى يادوب ورقة نبات
بتهزنى كل الحاجات المحتاجين حضنك ساعات

من غيرك مش بعرف اعيش .. بحس انى ضعيفة اوى .. نفسى افضل ف حضنك على طول

وساعات كتير بهرب بعييد معاك

بحلم ببكرة جميل معاك .. و بيتنا بيكبر و ولادنا ماليين علينا البيت

و اغرق بين الذكريات

بافتكرك لما بتزعل منى ساعات و أصالحك عشان مش بقدر على خصامك لحظة واحدة .. و افتكرك و انت بتصالحنى لما تغيب عنى شوية وتقلقنى عليك

عارف انا نفسى ف ايه ؟!

عارف انا نفسى ف ايه ؟ .... نفسى ألاقيك

قصة اختراع قصة

بيقولوا .. اللى بيقولوا يعنى .. بيقولوا انى باكتب حاجات حلوة .. او اللى بافهمه انهم بيحبوا يقروا الحاجات اللى باكتبها .. و قال ايه .. بيقولوا كمان انى عندى اسلوب و مش عارف ايه .. و كمان مشوقة و اللى بيبتدى يقرا حاجة بيحب يكملها للأخر و بيتابعوا الاصدارات أولا بأول ... .... والله هما اللى بيقولوا مش انا

فى معجبين بقى متطورين من نوع مختلف شوية و قال اييييه بيشجعونى أكتب قصص طويلة و الكلام ده .. مش مجرد خواطر او مواقف ولا قصص قصيرة أو ما يطلقونه على كتاباتى المتواضعة

والله و الكلام بينى و بينكوا يعنى .. و زى مابيقولوا برضه و فعلا يعنى هما اللى بيقولوا .. الزن على الودان بيعمل عمايل وحشة فى الودان ... الفكرة شعشعت فى دماغى و حاولت و قلت اجرب .. هى جت على دى يعنى

قررت بقى و جبت ورقة و قلم و استعديت للكتابة .. قعدت اعصر دماغى على فكرة للقصة الطويلة دى .. و اعصر و اعصر و اعصر ... و كل ما تيجى على بالى فكرة .. ألاقيها فيلم اتفرجت عليه قبل كده .. و لا موقف حصل من حواليا فى يوم من الايام ... لاقيتنى يا اما هاسمع فيلم شفته او هاحكى على ولاد خالتى ولا ولاد عمتى ولا حد من اللى كانوا صحابى ولا بتاع من ده

رجعت فكرت تانى .. مانا مش هاخترع يعنى .. هى الحياة كلها كام قصة و بتكرر مع كل الاشخاص و فى كل الاماكن مهما كانت الظروف او الحياة

ادعولى بقى اعرف اكتبها و تبقى فيلم و امثله و اخرجه ..بس مش هانتجه .. انا مش معايا فلوس لكل ده